Rodzaje i przeznaczenie regranulatów wykorzystywanych w recyklingu tworzyw sztucznych

Przetwarzanie tworzyw sztucznych jest obecnie koniecznością, co wynika głównie z zasad polityki ochrony środowiska naturalnego. Recykling polega na ponownym wykorzystaniu wybranych surowców, które wcześniej odpowiednio się przygotowuje. Do jednej z jego form należy produkcja regranulatu. Powstaje on z różnych, plastikowych odpadów komunalnych oraz poprzemysłowych. Dowiedz się, jakie są jego rodzaje!

Najpopularniejsze typy regranulatu

Regranulat LDPE jest produkowany z odpadów z polietylenu małej gęstości. Cechuje się on niemal nieograniczonym zastosowaniem. Jest wykorzystywany do produkcji różnego rodzaju pojemników, np. na kosmetyki i wodę, ale również elementów maszyn, przezroczystych rękawów produkcyjnych i tuneli foliowych. To również dobry surowiec na siatki na zakupy, stretch, rury i wiadra.

Przeczytaj również: Na czym polega utylizacja tworzyw sztucznych?

Innym rodzajem jest regranulat HDPE. Jest on produkowany z polietylenu wysokiej gęstości, odpornego na działanie soli, kwasów i zasad. Ze względu na wyjątkowe właściwości znajduje szerokie zastosowanie w przemyśle. Służy do wytwarzania wysokiej jakości toreb i worków, pojemników, rur i folii.

Z kolei regranulat PP jest wytwarzany z polipropylenu. Jak wskazują specjaliści firmy Pol-Service, znajduje on zastosowanie w produkcji wiader, skrzynek oraz różnego rodzaju kształtek budowlanych. Zastosowanie takiego surowca jest dość powszechne, wynika z konieczności dbałości o środowisko naturalne i unikalnych właściwości regranulatów.

Regranulat w formie płatków PET

Recykling tworzyw sztucznych pozwala również na uzyskanie tzw. płatków PET. Są one popularnym surowcem, stosowanym w wielu gałęziach przemysłu, głównie w branży chemicznej i opakowaniowej. Wytwarza się z nich np. folie i żywice poliestrowe, włókna tekstylne, i taśmy poliestrowe.

Płatki te są dostępne w wielu wersjach kolorystycznych. Pozyskiwane z butelek PET, oczyszczane w procesie produkcji, są doskonałym surowcem do produkcji nowych opakowań. Stanowią również cenny surowiec dla przemysłu chemicznego oraz włókienniczego. Wytwarza się z nich m.in. żywice oraz włókna poliestrowe, folie PET i taśmy poliestrowe. Są podstawowym budulcem nowych butelek, tacek, słoików, ale również włókien tekstylnych, np. popularnego polaru. Wykonuje się z nich tkaniny obiciowe, wypełnienia do kurtek, śpiworów i kołder. Stanowią składnik lakierów i farb, a nawet protezy naczyniowe, które ratują życie podczas leczenia przewlekłych zatorów naczyniowych. Z płatków tych wykonuje się wiele części samochodowych, sprzęt sportowy, elementy konstrukcyjne mebli.