Przyszłość tworzyw sztucznych – prognozy

Choć tworzywa sztuczne zadomowiły się w przemyśle dopiero około połowy XX wieku, zdążyły już zająć w nim bardzo wysoką pozycję jako uniwersalne, tanie, a przy tym solidne materiały. Wytwarza się z nich nie tylko opakowania, ale wręcz niezliczoną ilość elementów na potrzeby branż takich jak motoryzacja czy budownictwo. Jednocześnie produkcja i wykorzystanie plastików jest kwestią dość problematyczną na wielu obszarach. Jaka przyszłość czeka tę branżę?

Nowe metody gospodarowania odpadami

Przy wszystkich swoich zaletach – niskiej cenie, korzystnych właściwościach, wszechstronności wykorzystania – współczesne tworzywa sztuczne mają jedną istotną wadę. Jest nią trudność zagospodarowania odpadów. Niektóre z tworzyw, takie jak polietylen i polipropylen nadają się do przetworzenia w procesie recyklingu, co pozwala w dużym stopniu:

• ograniczyć ilość odpadów trafiających do obiegu naturalnego,
• zmniejszyć ilość zanieczyszczeń emitowanych do środowiska w toku produkcji tworzyw,
• zmniejszyć koszty produkcji,

Niemniej dzisiejsze możliwości recyklingu tworzyw są mocno ograniczone. Nawet wymienione wyżej tworzywa można przetwarzać jedynie ograniczoną ilość razy, przez co ich przedostawania się do środowiska jest w gruncie rzeczy jedynie odkładane w czasie. Ponadto poza nimi na rynku obecnych jest wiele tworzyw, które po zużyciu nadają się jedynie do wyrzucenia. To poważny problem, dlatego współcześnie trwają prace nad stworzeniem nowych technik przetwarzania i ponownego wykorzystywania tworzy już obecnych w obiegu.

Wysokiej jakości i nadające się do recyklingu tworzywa sztucznego znajdziemy w ofercie firmy CMPlast.

Nowe tworzywa sztuczne

Poza opracowaniem technik gospodarowania odpadami z tworzyw sztucznych, naukowcy i firmy testują możliwości uzyskania zupełnie nowych, syntetycznych materiałów, które będą z jednej strony równie przydatne jak te już obecne, z drugiej zaś – przyjazne środowisku. W ostatnich latach widać na tym polu pewne sukcesy. Jednym z nich jest poli(diketoenamina), w skrócie PDK, stworzona przez zespół naukowców z Berkeley. Ciekawą właściwością PDK jest to, że zbudowane jest z cząstek nazywanych monomerami. Wystarczy zanurzyć tworzywo w kwasie, by zredukować wiązania między cząsteczkami i odzyskać oryginalny surowiec, który następnie można wykorzystać w produkcji innych tworzyw. Podobnych odkryć pojawia się coraz więcej. Szanse na wprowadzenie rewolucji na rynku mają również tworzywa wytwarzane z zupełnie naturalnych surowców, takich jak włókna roślinne.